حمایت از کودکان با تأکید بر آموزش و توانمندسازی
یاوران با هدف تأمین مایحتاج اولیه کودکان یتیم نیازمند و با تأکید بر آموزش در راستای توانمند سازی آن ها شکل گرفته است. ما بر این باوریم که حمایت تنها به کمک مالی ختم نمیشود، بلکه ایجاد فرصت های آموزشی و مهارتی، مسیر آینده ای روشن را برای این کودکان هموار می کند.
ما یعنی یاوران، یک مؤسسه خیریه غیرانتفاعی، مستقل و مردمی هستیم که با همراهی یاوران نیک اندیش، از کودکان یتیمی که شرایط آنها تأیید شده، حمایت می کنیم. ما رؤیای روزی را در سر داریم که هیچ کودک یتیمی به دلیل مشکلات مالی از تحصیل و آینده ای بهتر محروم نشود. هدف ما این است که هر کودک تحت پوشش، نه تنها از حداقل های زندگی برخوردار باشد، بلکه بتواند با آموزش و توانمندسازی، مسیری روشن برای خود بسازد.
همه ما در یاوران، کنار کودکانی ایستادهایم که در اثر حوادثی مانند بیماری، تصادف یا بلایای طبیعی، سرپرست خود را از دست داده اند و تکیه گاهی برای ادامه زندگی ندارند. اما این مسیر را تنها طی نمی کنند؛ ما و شما، یاوران آن ها هستیم. رسالت ما فراتر از کمک مالی است؛ ما تلاش می کنیم با ایجاد یک شبکه حمایتی قوی و پایدار، نه تنها نیازهای اولیه این کودکان را تأمین کنیم، بلکه امید، آرامش و انگیزهای برای ساختن آینده ای بهتر در دلهای کوچکشان بکاریم.
زنجیره اعتماد و حفظ کرامت انسانی
در یاوران، هر ۱۰۰ درصد وجوه پرداختی شما بدون هیچ گونه برداشت و هزینه های جانبی، مستقیماً برای تأمین مایحتاج، آموزش و آینده سازی کودکان هزینه می شود. ما بر این باوریم که کمک، زمانی ارزشمند است که همراه با حفظ عزت و کرامت انسانی باشد. در یاوران، تمامی کمک ها با نهایت احترام و در فضایی سرشار از اعتماد توزیع می شوند تا هیچ خانوادهای احساس نیازمندی نکند، بلکه این حمایت را فرصتی برای رشد و عبور از سختیها ببیند.
با همدلی شما، یک کودک بیشتر امید می گیرد، یک سفره گرم تر میشود و یک آینده روشن تر ساخته می شود.
موسسه خیریه یاوران ایتام از سال ۱۳۷۹ (۲۰۰۱ میلادی) با هدف یاری رسانی به کودکان یتیم بی بضاعت شکل گرفته است.
هدف این موسسه تامین مایحتاج اولیه کودکان یتیمی است که دراثر اتفاقاتی نظیر تصادفات، زلزله، بیماری و… نان آور خانواده شان را از دست داده و در حال حاضر منبعی مالی برای گذران زندگی ندارند.
این موسسه با کمک افراد داوطلبی که به هدف موسسه اعتقاد دارند اداره می گردد.
