بنام خالق زیبایی ها

با سلام ، دیروز فیلم قهرمان را دیدم (فیلمی از اصغر فرهادی ) با موضوعی بسیار ساده ، و در مورد یک انسان ساده ، و در این میان مطرح شدن یک خیریه و کارهای خیر .
به فیلم کاری ندارم که باز هم اصغر فرهادی چگونه یک موضوع ساده را تبدیل به یک اثر مطرح جهانی کرده ست ، به این موضوع می خواهم بپردازم که دیدگاه جامعه ما نسبت به عملکرد خیریه ها چگونه ست و اگر بخواهند یک خیریه و کار خیر را در یک فیلم نشان دهند چگونه نشان خواهند داد ……..؟

آنگونه که برای کمک باید دلی را سوزاند و اشکی را در آورد . و بعد فکر کردم چقدر یاوران با این گونه عملکرد متفاوت ست ‌ .
خداوند را سپاس گفتم که در یاوران از بدو تاسیس تا کنون از حضور هیچ کودکی برای چنین هدفی استفاده نشده .
خداوند را سپاس گفتم که در یاوران از عکس و فیلم هیچ کودکی برای سوزاندن دل مخاطبین بهره نجستیم.

خداوند را سپاس گفتم که در گردهمایی هایمان ، فقط ارائه گزارش داشتیم و نه ارائه نمایش .
و مخاطبین ما که همه می دانند ، کار در موسسه یاوران یک وظیفه ست و یک عشق .
و نه نشان دادن بچه ای برای سوزاندن دل آنها که به ما پناه آورده .
خداوند را سپاس گفتم بخاطر حضور تک تک شما همراهان .
و در صحنه آخر فیلم آرزو کردم کاش فرهادی یاوران را هم می شناخت ………!
کاش یاورانی ها همه این فیلم را ببینند .
در پناه مهر خداوند رحمان باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *