به نام خدا
با زنگ اول گوشی را برداشتم . صدای گرمی از آن طرف سلام و احوالپرسی می کرد و من نیز با همان گرمی پاسخش را دادم. خودشان را مدیر یک دبیرستان معرفی کردند درباره یکی ازیاوران صحبت می کرد که چند ماه قبل به سرای باقی شتافته و معاون آن دبیرستان بود.هر دو اظهار تاسف کردیم و برای بازماندگانش آرزوی صبر و تحمل، متعجب بودم که چه کاری می تواند با مؤسسه داشته باشد که خودش سر صحبت را باز کرد.
- راستش تلفن زدم که بگویم مرحومه……. هر سال برای سال نو به ۳۰ نفر از بچه های مستحق و نیازمند مدرسه از طرف مؤسسه یاوران آذوقه تهیه می کردند که به خانواده هایشان تحویل می دادیم.حالا برای امسال خواستم بپرسم باز هم که ایشان نیستند به آنها آذوقه می دهید؟
- پرسیدم: بچه ها یتیم و نیازمند هستند ؟ گفت – نیازمند بله خیلی هم نیازمندند ولی یتیم نیستند…… با تعجب گفتم : یتیم نیستند؟وبلا فاصله گفتم اجازه دهید موضوع را بررسی و خبر دهیم…………. تشکر کرد و خداحافظی. به فکر فرو رفتم و برای شادی روحش در دل دعا کردم…یاورمان علاوه بر فرزندی که تحت پوشش داشت و همه می دانستند ( که قرار شده بود بعد از فوتش باز هم از طرف خانواده ایشان حمایت ادامه یابد.) بنام مؤسسه یاوران و توسط خودش به بچه های دیگر هم کمک می کرد. بدون اینکه همکارانش و یا خانواده اش بدانند . موضوع را با خانواده اش مطرح کردیم و آنها باز هم از طرف او و بنام مؤسسه برای خانواده هایی که هر سال کمک می کرد، آذوقه ارسال کردند.
و کلام آخر…….دانه ای را که بکاریم رشد خواهد کرد، بزرگ خواهد شد و ثمر خواهد داد………..حتی اگر نباشیم باید مطمئن باشیم کاری که فقط بخاطر خداوند انجام شود ( پنهان یا آشکار ) خودش نیز عهده دارش خواهد شد…. چون ما همیشه هستیم ( دردنیای فانی و یا باقی )………روحش شاد.
“الذین ینفقون اموالهم بالیل والنهار سرا و علانیه فلهم اجرهم عند ربهم و لاخوف علیهم و لا هم یحزنون”
“کسانی که اموال خود را شب و روز ،نهان و آشکارا،انفاق می کنند، پاداش آنان نزد پروردگارشان برای آنان خواهد بود، و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند.”
(سوره بقره ایه ۲۷۴)
